|
نخل های سوخته نخل های سوخته! چرا حکایتی نمی کنید؟ ای غریب مانده ها چرا روایتی نمی کنید؟ ((نی)) که طاقت ترانه های زخمی مرا نداشت بغض های در گلو چرا روایتی نمی کنید باز هم سراب های رو به رو نهایت شماست سنگ مانده اید و فکر بی نهایتی نمی کنید سال های قبیله های عشق را پیامبر شدید قوم نا سپاس را چرا هدایتی نمی کنید قد کشیده ایم، سبز و ساده رو به رویتان، ولی ای نگاه های مهربان عنایتی نمی کنید شعر من که راوی تمام لحظه هایتان نبود ای غریب مانده ها چرا روایتی نمی کنید بختیاری [ شنبه 89/7/17 ] [ 2:46 عصر ] [ ]
[ نظر ]
|
|
[ و نوشتم بیاد دوست شهیدم غلامرضا زوبونی ] |